martes, 31 de mayo de 2011

Bob Dylan - "Like a Rolling Stone"



Like a rolling stone

Había una época en que vestías tan elegante
Arrojabas una moneda de diez centavos a los vagabundos
En la primavera de tu vida, ¿no es así?
La gente gritaba, decía, «Ten cuidado muñeca, te la vas pegar»
Pensabas que estaban tomándote el pelo

Solías reírte de todos los que te rodeaban
Ahora no hablas tan alto
Ahora no pareces tan orgullosa
De tener que mendigar para tu próxima comida.

¿Qué tal sienta
Qué tal sienta estar sin hogar
Como una completa desconocida
Como un canto rodado?

Has ido a los mejores colegios, de acuerdo, Señorita Solitaria
Pero tu sabes que lo único que solías hacer allí era chismorrear
Y nadie te enseñó nunca cómo vivir en la calle
Y ahora descubres que tendrás que acostumbrarte a hacerlo
Decías que nunca te comprometerías
Con el misterioso vagabundo, pero ahora te das cuenta que no vende ninguna coartada
Mientras miras fijamente el vacío de sus ojos
Y le preguntas ¿quieres hacer un trato?

¿Qué tal sienta
Qué tal sienta estar sola sin un hogar
Como una completa desconocida
Como un canto rodado?

Nunca te giraste para mirar el ceño fruncido de los prestidigitadores y los payasos
Cuando venían a hacer sus trucos para ti
Nunca comprendiste que eso no estaba bien
No debiste permitir que otros se dieran patadas para divertirte
Solías montar en el caballo cromado con tu diplomático
Que llevaba sobre su hombro un gato siamés
¿No es duro descubrir que no era lo que parecía
Después de que te robara todo lo que pudo?

¿Qué tal sienta
Qué tal sienta estar sola sin un hogar
Como una completa desconocida
Como un canto rodado?
La princesa en el campanario y toda la gente guapa

Están bebiendo, piensan que han triunfado
Intercambiando toda clase de preciosos regalos y cosas
Más vale que te quites el anillo de diamantes y lo empeñes
Solías divertirte tanto con el andrajoso Napoleón y el lenguaje que empleaba
Ve con él ahora, te llama, no puedes negarte
Cuando no tienes nada, no tienes nada que perder
Eres invisible ahora, no tienes secretos que ocultar.

¿Qué tal sienta
Qué tal sienta estar sola sin un hogar
Como una completa desconocida
Como un canto rodado?

LOS SUAVES "SIN TECHO"




Casi todo en mi vida
pasó hace mucho tiempo
ve delante yo te sigo
aunque sea al Infierno
nada enseñan los años
siempre los mismos errores
traficando con deseos
voy comprando ilusiones.
Nací en el vagón de carga de un tren
un día lleno de invierno
en una noche sin cielo
mi destino lo hago a la vez
que voy de viajero
por el mundo de mis sueños.

Y así paso por la vida
que está más desafinada
que mi pobre guitarra
y así paso por la vida
dónde dormiré esta noche
dónde descansar mañana.

Mientras vivo y bebo en Madrid
mi casa no tiene techo
es una escalera de metro
mientras bebo y muero en Madrid
mi casa no tiene techo
es una escalera de metro.

La mitad de mi dinero
gastarlo en alcohol y burdeles
la otra mitad malgastada
cumpliendo con "mis deberes"
nunca estuve encerrado
pero no es para estar contento
pues con la vida que llevo
todo es cuestión de tiempo.

Antes tenía un coche "abollao"
un trabajo sin futuro
bailaba con la más fea
y ahora un soy un hombre "cansao"
que mezcla whisky y tristeza
en una calle sin acera.

Y así paso por mi vida
que está más desafinada
que mi pobre guitarra
y así paso por la vida
dónde dormir esta noche
dónde descansar mañana.

Mientras vivo y bebo en Madrid
mi casa no tiene techo
es una escalera de metro
mientras bebo y muero en Madrid
mi casa no tiene techo
es una escalera de metro.

Con los bolsillos vacíos
voy andando más ligero
el sueño pegado a los ojos
telarañas de un mal sueño
en la ciudad sin esperanza
las calles son un desierto
a todo esto... la noche
ha cerrado por completo.

Llega la madrugada otra vez
y nos dan lo que ellos quieren
por lo poco que nos queda
pronto ni una sombra seré
entro corriendo al lavabo
y salgo de aquella manera.

Y así paso por la vida
que está más desafinada
que mi pobre guitarra
y así paso por mi vida
dónde dormir esta noche
dónde descansar mañana.

Mientras vivo y bebo en Madrid
mi casa no tiene techo
es una escalera de metro
mientras bebo y muero en Madrid
mi casa no tiene techo
es una escalera de metro.

El cielo escapa del cielo
siempre a media jornada
a siete años de casa
nadie da nada por nada
bien poco vale la vida
ya ves que bien poco vale
depende la suerte que tienes
cuando vives en las calles.

Vuela la bala que me ha de matar
me puse de parte del Diablo
hasta los perros me ladran
no me queda nada que soñar
siempre de un lado a otro
y el silencio al final.

Y así pasé por la vida
que fue más desafinada
que mi pobre guitarra
y así pasé por mi vida
dónde moriré esta noche
dónde descansar mañana.

Mientras vivo y bebo en Madrid
mi casa no tiene techo
es una escalera de metro
mientras vivo y muero en Madrid
mi casa no tiene techo
es una escalera de metro.

Bruce Springsteen - Streets Of Philadelphia




Yo estaba dañado y maltrecho y no podría decir lo que sentía
Estaba irreconocible a mi mismo
Vi mi reflejo en una ventana y no conocí mi propia cara
Oh hermano vas a dejarme desperdiciándome?
En las calles de Filadelfia

Caminé por la avenida hasta que mis piernas se sintieron como roca
Oí las voces de amigos que desaparecían y se iban
Por la noche yo podía oír la sangre en mis venas
Así negra y susurrante como la lluvia
En las calles de Filadelfia

Ningún ángel me va a saludar
Estamos solamente tú y yo mi amigo
Y mi ropa no me ajusta nunca más
Caminé mil millas
solamente para errar a esta piel

La noche ha caído, yo he quedado despierto
Puedo sentir a mi mismo desvanecer
Pues recíbeme hermano con tu beso infiel
O nos dejaremos uno al otro así
En las calles de Filadelfia

domingo, 29 de mayo de 2011

O grupo ENREDATE quere expresar a máis enérxica das repulsas e únese á condena da brutal carga policial no desaloxo da acampada en Barcelona


Declaración Universal de Dereitos Humáns
Artículo 19.
  • Todo individuo ten dereito á liberdade de opinión e de expresión; este dereito inclue o de no ser molestado a causa das suas opinións, o de investigar y recibir informacións e opinións, e o de difundi-las, sen limitación de fronteiras, por cualquear medio de expresión.
Artículo 20.
  • 1. Toda persoa ten dereito á liberdade de reunión e de asociación pacíficas.




Somos moit@s e teñen medo. 
Medo das palabras, das esperanzas, medo de que os seus privilexios muden de donos, que o mundo cambie para máis xusto en vez de para os seus intereses exclusivos.
Medo de que cada vez seamos máis, medo a que a xente se una e se den conta de cánto tempo estivemos durmidos, medo d@ crític@, d@ diferente, d@ antisistema, d@ hippie, d@s xóvenes e d@s xóvenes de corazón, d@s descontent@s, d@s furios@s, medo a tod@s. 
Medo a que descubramos outra forma de resolver os conclictos decindo no a violencia e dando paso a comunicación e a negociación, medo ás alternativas, ao pacifismo, á ecoloxía, ó progreso social en detrimento do económico.
Teñen medo e reaccionan da única manera que saben, a golpes. E pensan que así, se limpa a praza e remata o “problema”. Cegan os seus ollos e xa non teñen medo....

Pero non saben que por cada un de eses golpes, unirase unha persoa máis na loita. Por cada un de esos porrazos, hai unha persoa máis decidida e comprometida. 
Barcelona somos tod@s, agora non podemos rendirnos. 

“A revolución é como un círculo, podes empeza-la en calquera punto, pero non remata nunca”.- Subcomandante Marcos. 

Noticias relacionadas:
 




 




Xuices para a Democracia pide investigar o desaloxo da acampada de Barcelona
http://www.lavanguardia.com/politica/20110529/54161177266/jueces-para-la-democracia-pide-investigar-el-desalojo-de-la-acampada-de-barcelona.html

Miles de firmas condenan a operación dos Mossos
http://www.publico.es/espana/378949/miles-de-firmas-condenan-la-operacion-de-los-mossos


Fotos do desaloxo: 
http://www.flickr.com/photos/acampadabcnfoto/5765018458/
Un pouco de humor:
http://www.youtube.com/watch?v=uVmtpE-2TGw&feature=related

Queres ser mosso?: 
http://vimeo.com/23808534

¡ ESCLAVOS LEVANTAOS !

PROGRAMA ENREDATE 2(17-05-2011)

TXUS,ELENA,CELSO E O INVITADO DAVID PORTAVOZ DA REDE SOCIAL GALICIA SUR.

miércoles, 18 de mayo de 2011

Algo está cambiando.... Da INDIGNACIÓN Á REACCIÓN

Despois dunha exitosa manifestación convocada pola plataforma Democracia Real Xa, moitos/as compañeiros/as están acampando en Principe ata as eleccions deste domingo para mostrar os seu descontento co sistema político e económico actual. Baixo as únicas siglas da movilización cidadá e ó marxe de calquera partido político ou sindical, se aglutinan as esperanzas, os soños, a rabia e as ganas de cambiar o mundo de moita xente.

O equipo do ENREDATE, a título persoal, apoia estas e outras accións de movilización cidadá que podan xurdir a prol dun mundo máis xusto, máis democrático e participativo. Nos tamén pedimos unha democracia real XA! un cambio no sistema! un novo mundo construido por todos/as e entre todos/as!


Se queredes máis información podedes consultar no facebook (organización democracia real ya Vigo, democracia real ya-estatal-), no twitter (#nonosvamos, #spanishrevolution, etc) e na sua web www.democraciarealya.es (Actualmente está "caida" polo número de visitas imaxinamos).

Mañá xoves 19 de maio MARCHA POLOS DEREITOS DAS PERSOAS SEN FOGAR

 
ÚNETE!!!! Poñamos voz @s silenciad@s, fagamos visible @s invisibles...Porque ninguén máis sexa unha persoa sen fogar, por un disfrute real dos Dereitos Humáns, por unha cobertura das necesidades básicas, SAL A RÚA  a esixir á nosa clase política que cumpran con as suas promesas e que se abra de maneria inmediata un Centro de Inclusión Social.  Basta de xogos políticos!!!

Vémonos no MARCO as 20h da tarde!
Posted by Picasa

miércoles, 11 de mayo de 2011

Los nadies de Eduardo Galeano.

Sueñan las pulgas con comprarse un perro y sueñan los nadies con salir de pobres, que algún mágico día llueva de pronto la buena suerte, que llueva a cántaros la buena suerte; pero la buena suerte no llueve ayer, ni hoy, ni mañana, ni nunca, ni en lloviznita cae del cielo la buena suerte, por mucho que los nadies la llamen y aunque les pique la mano izquierda, o se levanten con el pié derecho, o empiecen el año cambiando de escoba.
Los nadies: los hijos de los nadies, los dueños de nada.
Los nadies: los ningunos, los ninguneados, corriendo la liebre, muriendo la vida, jodidos, rejodidos:
Que no son, aunque sean.
Que no hablan idiomas, sino dialectos.
Que no profesan religiones, sino supersticiones.
Que no hacen arte, sino artesanía.
Que no practican cultura, sino folklore.
Que no son seres humanos, sino recursos humanos.
Que no tienen cara, sino brazos.
Que no tienen nombre, sino número.
Que no figuran en la historia universal, sino en la crónica roja de la prensa local.
Los nadies, que cuestan menos que la bala que los mata.

Keny Arkana - Desobediencia Civil

¿QUE É A REDE SOCIAL GALICIA SUR ?

A Rede Social Galicia Sur[1] defínese como Rede Social de organizacións e colectivos, sen vinculacións partidistas nen sindicais, que traballamos no eido social e/ou na cooperación internacional ao desenvolvemento co fin de acadar unha sociedade máis xusta, igualitaria, equitativa e sostible que respecte os dereitos das persoas.

A Rede, que ten como obxectivo xeral favorecer desde o traballo en rede das organizacións implicadas na RSGS, a transformación local e global, cara a unha sociedade máis xusta, igualitaria, equitativa e sostible que respecte os dereitos humanos (económicos, sociais e culturais), ven dende hai anos traballando a prol da apertura dun Centro de Inclusión social de carácter público na cidade de Vigo que dea resposta ás necesidades das persoas sen fogar.


[1] Conforman esta rede: ACLAD ALBORADA, ASOCIACIÓN ÉRGUETE VIGO, ASOCIACIÓN XUVENIL ABERTAL, CÁRITAS DIOCESANA TUI-VIGO, COMITÉ ÓSCAR ROMERO, EMAÚS FUNDACIÓN SOCIAL, EDUCACIÓN SEN FRONTEIRAS, ENTRECULTURAS, GRUPO O IMAN- CEDRO, INTERMÓN OXFAM, MÉDICOS DO MUNDO, FUNDACIÓN PROCLADE, SOLIDARIDADE INTERNACIONAL DE GALICIA , PARROQUIA DO CRISTO DA VICTORIA.

martes, 10 de mayo de 2011

UN FERMOSO CONTO

Un día, un padre de familia rica y muy acomodada, llevó a su hijo de viaje al campo, con el firme propósito de que el joven valorara lo afortunado que era de poder gozar de tal posición, y se sintiera orgulloso de él.
Estuvieron fuera todo el fin de semana, y se alojaron en una granja con gente campesina muy humilde. Al finalizar el viaje, de regreso ya a casa, el padre preguntó a su hijo:
- “¿Qué te pareció la experiencia?”
- “Buena”, contestó el hijo con la mirada puesta en la distancia.
- "¿Te diste cuenta de lo pobre que puede llegar a ser la gente?"
- “Sí, papá”
- “¿Y qué aprendiste, pues?", insistió el padre.
- “Muchas cosas, papá… que nosotros tenemos un perro y ellos tienen cuatro… nosotros tenemos una piscina con agua estancada que llega a la mitad del jardín… y ellos tienen un río sin fin, de agua cristalina, donde hay pececitos y otras bellezas… que nosotros tenemos lámparas importadas para alumbrar nuestro jardín, mientras que ellos se alumbran con las estrellas y la luna… que nuestro patio llega hasta la cerca, y el de ellos abarca el horizonte… que nosotros compramos nuestra comida... ellos siembran y cosechan la de ellos… nosotros cocinamos en cocina eléctrica... ellos, todo lo que comen tiene ese glorioso sabor del fogón de leña… para protegernos, nosotros vivimos rodeados por un muro, con alarmas… ellos viven con sus puertas abiertas, protegidos por la amistad de sus vecinos… nosotros vivimos conectados al móvil, al ordenador y al televisor... ellos, en cambio, están conectados a la vida, al cielo, al sol, al agua, al verde del monte, a los animales, a sus labores agrícolas… tú y mamá tenéis que trabajar tanto que casi nunca os veo… ellos tienen tiempo para hablar y convivir cada día en familia…"
Al terminar el hijo el relato, el padre se quedó mudo. Entonces, su hijo añadió:
- "¡Gracias papá, por haberme enseñado lo pobres que somos, y lo ricos que podemos llegar a ser!"

SINTONIA DE ENREDATE

SEN TEITO

ESTREO NA RADIO

Hoxe dia 10 un grupo de compañeiros voluntarios representando a Rede Social Galicia Sur (RSGS)escomenzamos unha nova aventura nas nosas vidas co estreo do programa "Enredate"no 96.5 de Radio Ecca,queremos levar a todolos seguidores do blog e mailo programa da radio unha visión sen censuras do que está a acontecer o noso redor,na nosa cidade,no estado,e no mundo...A vulneración continua dos dereitos fundamentales das persoas.