miércoles, 15 de mayo de 2013

Editorial: cuestión de mortes...non valen o mesmo A e B



Non entendo…un morto aquí vale mais que un morto alí. Ata para morrer existen  clases, castas…ata para morrer é importante onde residas, de onde sexas, a cor da tua pel.
¿existiran acaso, os espiritus de segunda? ¿teremos que seguir loitando despois de mortas para acadar a igualdade “no outro lado?
Atentado en EEUU: 3 mortos. Repercusión mediatica enorme, magnificada. Horas e horas de noticias, páxinas de periódicos, condena inmediata dende todolos gobernos “democráticos”.
Masacre en Siria: centos de miles de mortos, un goberno que non ten miramentos en masacrar a sua poboacion civil, unas faccions rebeldes que tamén se pasan os dereitos humáns pola cara. Pobreza, dor, sangue, violencia, opresión,… de veciño a veciño. Guerra civil. Mes tras mes siguen as matanzas e a Comunidade Internacional non é quen de posicionarse se quera.  Deus me libre de morrer en Siria, sería realmente una fantasma invisible (Ah! Non, que si son occidental e morro ali, enton si haberia repercusión….porque o meu corpo vale tripe).
Somalia, Corno de Africa: fame, desnutrición, refuxiados e refuxiadas no continente expoliado. Nenos e nenas que non chegan aos 5 anos, que morren sen folgos, sen facer ruido, sen chorar porque non teñen se quera forzas. Nais e pais que teñen que levar os seus corpos nos brazos. O mundo “civilizado” mira para outro lado, e segue a tirar comida, a gastar millons e millons en productos dietéticos e estética. Aquí morremos de exceso, de obesidade.
España: Persoas migradas que ao non ter papeis morren sen atención sanitaria. Vergonzosa “marca España”, pero de novo voltamos os ollos e nos lobotomizamos con gran hermano, o futbol, os cotilleos, total! Non somos nós, non era españois, non valen o mesmo. Non se lle chora igual a un negro que a un branco.
E así a lista será interminable… aquí e acolá, graduando, facendo una xerarquía macabra e indigna...
Os que valen ben; os que non, olvido son.